Wij van bedplassen.nu zijn op dit moment aan het onderzoeken hoe het gaat met vakantiekampen als een kind nog in bed plast. Daarvoor hebben we contact opgenomen met verschillende kampen, en we zullen daarvan een pagina maken, waar alle kampen staan en daar bij wat ze doen bij een kind dat bedplast.
Ook willen wij daarbij een pagina aanmaken waar in staat wat de ervaring is van ouders met een kind dat bedplast, en welk kamp hun zoon of dochter heen is geweest, en hoe dat is opgelost, of waarom uw zoon of dochter niet ging omdat een kamp er niet aan deed.
Hopelijk zullen wij genoeg reacties krijgen om daarmee een pagina te vullen, en hopen zo een overzicht te maken voor ouders die hun kind toch graag op kamp zien gaan.
U kunt uw verhaal hier posten, of mailen naar
info@bedplassen.nu
Met vriendelijke groeten
Gre
Bedplassen.nu
__________________
Mocht je nog vragen hebben dan kan je ons altijd mailen.
Met vriendelijke groeten
Gre Tijink
Http://bedplassen.nu
Msn: pfje1@hotmail.com
Mail: info@bedplassen.nu
hallo Gre ik heb jaren lang als groepsleider meegedraait met de vakantie kampen van Neverland
http://www.stichtingneverland.nl/
volgens mij zijn er in de jongste maar ook in de ouderen groep nog veel kinderen die bedplassen maar ook die overdag nog een luier nodig hebben ik ben er al een poosje niet meer bij maar volgens mij doen ze gewoon gewoon over bedplassen en doen ze als dat helpt de kinderen snachts nog een keer naar de wc en als het niet helpt krijgen deze kinderen een luier aan in bed ook zijn er vaak kinderen bij die nog helemaal niet zinnelijk zijn deze kinderen krijgen natuurlijk ook overdag een luier en worden regelmatig verschoond en natuurlijk kan iedereen snachts een ongelukje hebben afdoucen bedverschonen en snel weer lekker slapen is dan het motto als een kind zich er veilig bij voelt mag hij of zei natuurlijk ook uit voorzorg een luier en word daar bij de andere kinderen geen punt van gemaakt
kort om Neverland, het eiland van Peter Pan. Een droomwereld waar kinderen kind mogen zijn en hun zorgen van alledag kunnen vergeten.
hoi op schoolkamp plaste ik ook nog in bed dat wisten ze wel maar elke morgen was mijn bed nat ik droeg toen drynites maar nu plas ik overdag ook in een luier ik kan niet zonder ik draag nu elkedag tena pants zij lekken niet deze luier zit niet lekker welke kan ik het beste dragen?
Bij kinderen die 's nachts (of altijd) een luier dragen, en dus ook op kamp, zijn er zoals ik het zie 2 opties.
1. je kiest als leiding de gemakkelijkste weg. Laat die kinderen zich dan op een discrete plaats 's avonds en 's ochtends omkleden. Je hebt dan als leiding alleen de praktische zorg: het (mee helpen)verwisselen van luier of broekje. Mijn voorkeur zou dit echter niet hebben.
2. Het is pedagogisch veel beter om dit als een medische óf lichamelijke kwestie te benoemen naar de andere kinderen. Of i.i.g. naar de kinderen waarmee de betreffende luierdrager mee in kamer, tent of op de slaapzaal ligt. Dat is veel meer werk omdat je dan een sfeer moet zien neer te zetten waarin met de informatie door alle kinderen respectvol wordt omgegaan, er niet gepest wordt enz en dat moet je goed in de gaten houden en bespreekbaar maken. Maar het voordeel is dat een kind dan niet bang hoeft te zijn dat andere kinderen een pak luiers in de bagage zien, of dat ze ontdekken dat iemand er een draagt (want dat kan soms zichtbaar zijn onder een korte broek, of afgezakte spijkerbroek). Dat geeft rust, er is dan geen angst voor ontdekking en het sterkt de eigenwaarde van een kind omdat het geen 'raar geheim' heeft, maar gewoon iets extras nodig heeft zoals je ook medicijnen, een bril of weet ik veel nodig zou kunnen hebben. Ik zou dus adviseren: creëer de juiste sfeer, maak het bespreekbaar, roep op tot respect en bewaak dit. Wij hebben daar zeer goede ervaringen mee met onze kampen. Sterker nog: sommige kinderen werden na een kamp veel vaker (of zelfs voorgoed) droog, omdat er een hoop stress en schaamte weggenomen is. Succes!
Denken dat het vertellen dat iemand in bed plast of een luier draagt de oplossing is is kolder, de kinderen worden er altijd mee gepest, is het niet direct dan wel wanneer iemand boos is of even lekker wilt roddelen.
Het apart nemen of meerdere bedplassers bij elkaar op een kamer is wel de oplossing, je kunt ze dan 'kiezen' als extra hulpjes zodat het niet opvalt en er geen probleem is, dit doen wij bij kampen ook altijd en het komt zeer zelden voor dat er iemand achterkomt dat ze een luier omhebben, ook overdag want er zijn ook grotere maten rompertjes (body's) zodat er absoluut niets te zien is.
Je noemt mijn voorstel 'kolder', en dat is aan jou.
Jouw voorstel is ook een goede mogelijkheid, die had ik erboven ook al vermeld. Het risico is echter dat àls andere kinderen ooit iets zouden merken of zien, je dan als leiding geen zicht hebt op hoe ze daar mee omgaan.
Mijn ervaring (ik begeleid bijna 30 jaar jeugdkampen, maar wie weet jij nog veel langer) is dat als je het bespreekbaar maakt 1) kinderen er al snel niet meer mee bezig zijn, en dat geeft wel erg veel opluchting omdat er geen geheim is dat bewaakt moet worden 2) je bij vervelende reacties veel meer kans hebt dat je die als leiding opmerkt. Daarnaast worden kinderen met rotopmerkingen vaak gecorrigeerd door anderen die (doordat het ook met hen bespreekbaar gemaakt is) zich geroepen voelen tegengas te geven.
Enfin, we denken verschillend en daar kunnen alle lezers hun eigen keuzes op baseren. Maar elkaars voorstellen af te kraken is m.i. niet zo constructief. Ik vind echt dat mijn aanpak opvoedkundig beter is, omdat je kinderen zelfvertrouwen geeft en ze iets bijbrengt over respectvol omgaan. Maar de jouwe is zonder meer praktischer en gemakkelijker, en dat kan ook zeer handig zijn op kamp, waar je het als leiding vaak toch al druk hebt.
Het vertellen en danken dat kinderen er respectvol mee omgaan is een illusie, geloof me we hebben het (in overleg met de ouders van een kind) ook wel eens geprobeerd, je krijgt meer genieppige opmerkingen en dan de hele dag door, je kunt van kinderne nu eenmaal geen volwassen gedrag verwachten.
Dus het is niet de keuze voor 'het is gemakkelijk' want feitelijk heb je op de manier dat wij het doen veel meer werk mee en moet je zelf als leiding veel vroeger opstaan om alles in goede banen te leiden, maar het is veel minder belastend voor het kind, niemand weet het, niemand ziet iets of ruikt iets en voor de andere kinderen is er een logische verklaring waarom ze appart slapen, immers ze helpen mee en zijn vroeger hun bed uit zodat de andere kinderen nog lekker kunnen slapen.
Of ik net zoveel kampen meegemaakt heb als jij weet ik niet, na al die jaren ben ik de tel kwijtgeraakt, mede omdat ik ook bij verschillende verenigingen door de jaren heen ook in de kamp organisatie heb gezeten, dus ik heb wel een beetje ervaring
Nee, je kunt van kinderen geen volwassen gedrag verwachten, dat zou ook niet goed zijn. Maar je kunt wel respectvol gedrag verwachten, sterker nog dat dient (vind ik) kinderen geleerd te worden, bijvoorbeeld door de leiding.
Ik denk, jouw en mijn eigen reacties zo eens teruglezend, dat het ook wel heel erg afhangt van de groep. De ene groep kinderen is de andere niet, en als kinderen elkaar goed kennen is dit onderwerp eerder bespreekbaar. In ieder geval is het een illusie om kinderen over een 'luierdrager' in te lichten en dan te denken dat alles vanzelf goed komt, als ik dat gesuggereerd heb was dat niet te bedoeling, zo naief ben ik niet.
Wij hebben het in ieder geval altijd besproken met tent-/ slaapzaalgenootjes, en achteraf ook bij kind en ouders gecheckt hoe het verder verlopen is. En wat we merkten is dat ze (zonder ook maar een uitzondering, echt waar) positief waren: er waren geen rotopmerkingen geweest, soms wel grapjes waaraan ze zelf meegedaan hadden, en ze waren er hel openlijk over. Sterker nog, omdat het geen geheim was deden sommigen ook geen moeite meer iets te verbergen, en liepen zelfs zichtbaar met een luier aan rond, 's ochtends net na het opstaan bijvoorbeeld. Dat bracht weer een andere uitdaging mee: zorgen dat het niet duidelijk zichtbaar was op foto's, want je weet niet wie die allemaal te zien krijgt. Bovendien zou zo'n kind wat zich nergens voor schaamt dat op latere leeftijd wél kunnen gaan doen.
Blijkbaar hebben we beiden een hoop ervaring en zijn we allebei tevreden over onze aanpak.
Helaas het inlichten van de groep, en ook zeer zeker goed begeleiden van de groep had een zeer negatief effect op de luierdragers, zo erg dat een van de kinderen weggegaan is bij ons en nooit meer teruggekomen is, je kunt immers niet altijd aanwezig zijn.
Vandaar dat we er toen ook voor gekozen hebben door met onze aanpak van de 'helpers' door te gaan, kinderen zijn nu eenmaal keihard tegen elkaar en doorzien niet de gevolgen van hun daden, daar zijn het kinderen voor, en daarom dien je er als leiding daar ook verstandig mee om te gaan.
Ik reageer vrij laat. Maar hier een leidster van de chiro destijds. Wij kozen voor de manier die hier ergens boven als de gemakkelijkste wordt gezien. Wij hadden volwassen begeleiders mee die ook de EHBO deden. Daar gingen de kinderen naartoe die medicatie nodig hadden of wondzorg of zo nodig hadden en ja, dus ook de bedplassers (die daarvoor ook soms medicatie hadden trouwens, dan was het niet eens gelogen). Voor iedereen gingen de kinderen gewoon naar daar die medicatie nodig hadden of die wondzorg hadden of zo. Echt geen haan die er naar kraaide. En was er eens een lekkage, werd daar ook discreet mee omgegaan. De volwassen begeleiders zorgen er dan voor dat die in een naburige wasserette gewassen raakte. (Wij gingen altijd in tenten). Oké, die hing dan wel te drogen, maar dat gebeurde even goed bij kinderen die 's nachts ziek waren geweest en hadden gebraakt. Ik ben toch wel wat jaren leiding geweest en echt veel problemen gaf dat niet.
Die andere optie, ik herinner me zelf nog toen ik echt zelf 6 jaar was en mijn eerste kamp mee ging met de chiro. Wij hadden een jongen in de groep zitten die soms in zijn broek plaste, door de meesten werd daar toch echt mee gelachen, ook al zei de leiding dat die jongen daar niet aan kon doen. Ik wist van niets toen, maar ik vermoed nu wel dat hij toen ook 's nacht wel nog problemen zal gehad hebben, maar daar wisten wij echt niets van. Hij ging ook wel elke avond naar het tentje van de EHBO, het was pas toen ik zelf leiding was dat mijn frank viel! ;)
De stiefddochter wil gewoon niet mee op kamp van de chiro, maar ging wel al twee keer op bedplaskamp. Ook al draagt zij overdag ook nog luierbroekjes, ze voelt zich daar meer op haar gemak. Ik vind het wel jammer dat ze niet mee durft met de chiro, zelfs de leiding heeft haar al gezegd dat ze dat discreet willen oplossen. En ook al zit zij in een andere chiro dan waar ik ooit zat, ze doen het er wel op dezelfde manier als wat wij deden. Haar kan het echter niet overtuigen.
-- Edited by hippie on Sunday 2nd of October 2016 05:32:27 AM
